Timon Wellenreuther is dit seizoen de eerste doelman van Feyenoord. Voor Wellenreuther brengt de nieuwe rol geen extra druk met zich mee, zo laat hij weten in het nieuwe Feyenoord Magazine.
“Dat ik dit seizoen als eerste keeper ben begonnen, geeft nog iets meer verantwoordelijkheden”, vertelt de doelman. “Maar eigenlijk voelt het voor mij niet heel veel anders dan in de vorige seizoenen, waarin ik uiteindelijk ook best veel wedstrijden heb gekeept. Ik ben een positieve jongen, heb een hekel aan mensen die alles van de negatieve kant bekijken.”
“Daarom heb ik de afgelopen jaren alles gegeven in mijn rol als tweede keeper,” zo zegt Wellenreuther. “Ik wilde Justin Bijlow zo goed mogelijk voorbereiden op zijn wedstrijden. En tegelijkertijd deed ik er alles aan om zelf zo goed mogelijk voorbereid te zijn, als die kans zou komen. Natuurlijk heb ik weleens een mindere dag en zat ik in mijn eentje te balen in mijn appartement. Maar dan zette ik de volgende dag de knop weer om.”
“Mede daardoor kon ik de afgelopen twee seizoenen direct staan op de momenten dat ik mijn kans kreeg. En ik heb een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan de winst van de landstitel, KNVB Beker en dit seizoen de Johan Cruijff Schaal. De bekerfinale is tot nu toe mijn mooiste wedstrijd voor Feyenoord, maar ik hoop daar nog mooiere wedstrijden aan toe te voegen. Dit seizoen, en de jaren hierna – ik heb niet voor niets mijn contract verlengd tot medio 2027.”
Wellenreuther behoort tot de oudste spelers van de selectie en probeert om die reden de jongere spelers te begeleiden. “Dit seizoen zit ik naast Jeyland Mitchell in de kleedkamer, een Costa Ricaan. Ik vind het interessant om met mijn teamgenoten de cultuur en gebruiken in hun land te bespreken. Ik zou graag nog veel meer van de wereld zien, maar als voetballer is dat vanwege alle verplichtingen soms lastig.”
“Dat ik me soms ouder voel dan 28, komt misschien ook doordat ik na Trauner de oudste speler van de selectie ben. Dat realiseerde ik me ineens nadat Jahanbakhsh was vertrokken. Best bizar, vond ik. Automatisch wordt er als oudere speler meer van je verwacht. Die rol past mij wel. Ik ben altijd al meer een leider dan een volger geweest. Dat moet ook als keeper; je hebt een een cruciale rol in het veld, doordat je het overzicht hebt.”
